其一
七律*一路向西
海上凌霄倾夏火,已乏春气最惜宽。
尽欢未必趁得意,失意何妨更尽欢。
千里江陵成快慰,晨昏沪鄂亦狂湍。
山河自在应无恙,待我轻驰月满鞍。
其二
七律*徒步神农谷误入云海
久在樊笼未入山,蜿蜒无尽似通天。
云低巨垒成高壁,水老深流隐幼泉。
阵列峰刀鸟不落,回环转曲人何前?
茫茫雾罩忧迷渡,吐纳平常亦自仙。
其三
五律·地心谷观流得其妙
灵岩夹碧水,隐隐在深林。
巨谷存天漏,微潭蓄地心。
入流飞疾箭,出玉淌轻吟。
至妙元须此,难求炼到今。
其四
七律*蜀道难中探达谷冰川
蜀道不虚难万古,劈山元赖怒江分。
晨穿阳雨溯奔岷,午探夏冰垂泄崑。
心许东吴湖底月,身迷西岭雪中人。
芙蓉一路摇风傲,犹笑锦官花太文。
其五
五绝*安曲牧场停电遇雨之夜
冷窗听夜雨,独坐何茫然。
无电亦无怖,因知茶味玄。
其六
五绝*安曲牧场停电遇雨之晨
草绿宿经雨,牛闲晨望氤。
青山无忘我,我亦牧云人。
其七
五律*川甘界山谷中随鹰鹫野餐
一岭分双水,山原各不同。
湾流铺绿野,落涧响崆峒。
圈马为人具,翔鹰驭自风。
逐云随我去,成侣是刀弓。
其八
五律·莲宝叶则寻神不遇
何处望昆仑,蜀山断此门。
黑云生万仞,白壁镇千魂。
谁落凝蓝泪,无言动彩幡。
远风吹更远,不与论晨昏。
其九
七律*终须归
夜雨程程星未见,九千里路问孤行。
上穷碧落泉当酒,下塞霞蒸月亦卿。
西望千山云似雪,东归一绪镜无明。
少年试问安何处,佛指拈花笑有情。
--
修改:QoQoQ FROM 101.229.90.*
FROM 101.229.90.*